Gürültü çýkarmayýn sakýn
Bozmayýn týlsýmý
Ben bu büyülü an’ý oluþturana kadar
Nelerden geçtim
Ne yollara girdim içimde
Ne çýkmazlara sapýp geri döndüm
Bir tek bu bakýþý kondurmak için
Bu güzelim bir çift çukura
Sularla doldurdum onlarý masmavi
Göðün yansýyacaðý kadar berrak sular
“Önceden de maviydi gözleri” demeyin sakýn bana
O mavide ben yoktum ki
Benim yüzmediðim bir denizde
Nasýl duyabilirim ki tenimde sularý
Nasýl özgürleþebilirim
Neyse ki girmeyi baþardým içine o denizin
Büyük kulaçlar attým daha ötelerine varabilmek için
Þimdi siz kahkahalarýnýzla, çirkin sözlerinizle
Bozacaksýnýz bu büyüyü, öyle mi
Aþký yaþayacak bula bula þehrin ortasýný mý buldunuz
Der gibi
Ýlle de tenhalarda, köþelerde yaþanacak bir þeymiþ gibi
Aþk denen týlsým
Utanacak, saklanacak bir günahmýþ gibi
Ama ben o denizi þehrin tam ortasýna getirmek istersem peki
Simidimi bölüþmek istersem güvercinlerle
Þu küçük kýzýn ayakta kalmayý öðrenme çabasýný
Paylaþmak istersem annesiyle
Düþme tehlikesiyle yalpalarken küçük kýz
Annesinin kalbiyle bir etmek kendiminkini
Ayný ürperiþi ben de duymak
Ve küçük kýz tehlikeyi atlatýp
Dengede durmayý baþardýðýnda
Annesinin çektiði derin oh’un aynýsýný çekmek uzun uzun
Hayatýn bu tarz dokunuþlarla
Havalanmaya baþlayan ayaklarýmý yere indirmesini istersem
Þehri ve insanlarý kaybetmeden
Kulaçlar atmayý sevgilimin gözlerinde
Onun denizinde yüzüp özgürleþirken
Kendi denizimi de var etmeyi bir yandan
Þehrin tam ortasýnda bir denizi var etmeyi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.