Þu yer ve gök kubbe arasýnda, Yaþam denilen gerçeðin içinde ki, Belki… en son ama… En önemli detayý ve tanrýnýn, Bu sevdalý kuluna, En güzel lütfü sen… Sen, yaratýlmýþlarýn en güzeli Ey yar…!
Dün gece, yine seni gördüm düþümde, Yastýðýna serilmiþ/daðýlmýþtý o simsiyah saçlarýn… Öpüp koklayasým geldi, öpemedim… Ne de güzel uyuyordun, melekler gibi, Saftýn, temizdin, kýyamadým… Kýyamadým, sevip okþamaya… Oturup izledim bir süre, Sonra uzanýp yanýna yatasým geldi, Rahat býrakmadý. Yine uyandýrdý þu sol yanýmdaki sýzým, Yine yaptý yapacaðýný, Hançer gibi düþtü sineme yalnýzlýðým…
Bak yine aklýmdasýn, çýkmýyorsun, Sahte bir cennette, hayalinle bir baþýma, Cehennem azabý yaþýyorum… Bekliyorum, geleceksin elbet… Elbet geleceksin… Geldiðin gün, o gün cennet olacak, Ateþler içindeki bu cehennem bile, O ay yüzünün, ýþýl ýþýl aydýnlýðýnda…
Hani, Bir sabah, tan yeri aðarýrken, Ruhu çýrýlçýplak, ahu gibi süzülsen… Ýþte Bana öyle gelsen, Silinir sensiz yaþlanmýþ, pas tutmuþ senelerim. Gel, gel ak kanatlarýnla sar beni, Sen savurdukça saçlarýn yalasýn yanaklarýmý... Isýt beni, ateþ teninde ýsýt… Þehvetinle azar azar öðüt, Doldur beni, doldur yüreðine ýlýk ýlýk, Geçtiðim her yer olsa da sýrat...
Kar çiçeðim, bak kendimi sensiz tüketiyorum… Ne olur artýk gel, gel bakýþlarýnla, Yine alev alev sev beni… Aç yüreðinin kapýlarýný, al beni içine, Yaðmurlar çiselerken, kan ter içinde seviþ benimle, Bilsen de son nefesimdir, nefesine karýþan nefesim, Sakýn durma yine de sev beni, Çözülsün bedenimdeki bu zemheri kýyameti…
____________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.