Yok edilmiþ imkanlarýn, Ýnce zakkum goncasý sancýlarýn, Ve yarýnsýz yarýnlarýn yanýndan geliyorum. Heybemde sana dair daha önce hiç edilmemiþ dualar. Ve buz salkýmý mavi hüzün tanesidir yanaðýmda yaþlar. Bilmezsin; Yaralanmýþ sýralý bir yeþil aðrýsýdýr öne eðen baþýmý, Bir ihtiyar dal hýþýrtýsýdýr korkutan mezar taþlarýmý. Býrakýrsan; Aðartýsýnda ziyanýn, Kefenlenir gecenin siyahtan tebessümleri. Bilesin ki o an; Ceplerimde kalýr bir avuç utangaç çocuk gülüþleri.
Maðrur bir ahvalim kalmadý artýk bilesin, Ýncinen bir gül yapraðýdýr hasretin. Sararmýþ bir menekþe yapraðýdýr susmalarýn, Ýnsana nerden gelir bilmem ki yalnýzlýða zehir kusmalarýn. Ne okyanuslar ortasýnda yelkenlerim fora, Ne dilimde intizara meyilli tümceler. Ben sarmadayým kanatlarýný kýrlangýçlarýn. Sen taþýmadasýn yükünü ayrýlýklarýn, Olsun bakalým, olsun be gece kuþum. Unutma ki ben yokluðunda varlýðýný bulmuþum!
Yok edilmiþ imkanlarýn, Ýnce zakkum goncasý sancýlarýn, Ve yarýnsýz yarýnlarýn yanýndan geliyorum. Avuçlarýmda nehirlerinden firar etmiþ çakýl taþlarý. Omuzumda abasý hasret rüzgarlarýnýn. Oysa sana yürek mevsiminden avuç avuç baharlar getirmiþtim. Kelepçeliydi dallarý yakamýzdaki karanfillerin. Ve biliyor musun hep sana çýkýyordu imkansýz ihtimallerim.
Yok edilmiþ imkanlarýn, Ýnce zakkum goncasý sancýlarýn, Ve yarýnsýz yarýnlarýn yanýndan geliyorum. Yüreðimde vakarý bir sevi kuþunun, Var mý bir sonu; Sevdanýn önüne diktiðin yokuþun. Dün gece kuþanýp atmaca bakýþlarýný, kurþun sýktým karanlýklara. Aðladým biliyor musun sana dair tüm yaþanmýþlýklara Þimdi sana þikayetim var leyli; Þikayetim var arttýðýnda gece sancýlarým. Þikayetim var kuruduðunda göz yaþlarým. Biliyorsun ki ben; Yok edilmiþ imkanlarýn, Ýnce zakkum goncasý sancýlarýn, Ve yarýnsýz yarýnlarýn yanýndan geliyorum. Azat et ne olur avucunda açan karanfilleri. Artýk sende hüküm giymesin bu aþkýn imkansýz ihtimalleri.
Engin Badem -acemi þair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.