Ay parçalanýyor gecede. Elim ayaðým tutmuyor. Uyuttum çocukluðumu tahta bir beþikte. Eþikten geçsem, sýrat’dan geçemem. Tanrý iþlediðimiz günahý unutmuyor. Kavuþuyor karanlýk þafaða kasýklarýndan. Kýzýl bir gün doðumu çarþafta. Sanma ki cehennem pürüzsüz tenin gibi elyaftan. Baþka bir melek mi büyüttün alevden kundakta? Ben masum deðilim, sen veya biz deðiliz. Þeytan bile yasak bir meyvenin gülümseyiþi önünde eðilir. Elimin kiri deðil kefenimi siyaha boyayan. Sevda; Sevda yüzünden iþlenen cinayetleri duysa, emin ol ki delirir.
17.02.2014 23.46 Burhan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.