Ne daðýtýr, söyle, ne daðýtýr Baþýmdan gitmek bilmeyen þu efkârý. Neþeli bir þarký mý Ara ara aþktan dem vuran. Belki de masum bir buse Kalbi lime lime eden.
Vur patlasýn, çal oynasýn Anlamam ki ben O ahenkli þarkýlardan. Biraz da hüzün olmalý içinde Biraz efkâr biraz neþe.
Ýçin için yanarým Hüzün damlarken Piyanonun o asil tuþlarýndan Kýyar mýsýn o inci tanelerine Bir damla yaþ olsa da Kim bilir Neler neler saklýdýr içinde.
Ne aðla Ne de kanasýn kalbin Yeter ki; Kelebeðin ömrü kadar Kýsa olmamalý hissettiklerin. Baþka bir mevsim Baþka bir zaman Bilinmedik bir anda Yüreðe konan…
Ta karanlýk bir dehlizden çýkýp Þimdilerde fersah fersah yol alan. Diller lal Bir o kadar Ürkek ve kýrýlgan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.