Ýstikrarsýzdý aþk denen, Hani yalpalayan mütemadiyen, Adeta vurgun yemiþçesine… Ýki büklüm hayatta Ve sesi soluðu çýkmayan kim varsa.
Günahtý sevmek belki de Bilip bilmeden Açýk denizlerde kulaç atan Üstelik yüzmeyi bilmeden. Bazen de dibe vurur ya insan Yok, iþte yok, Bir el verip, çekip kurtaran.
Belki de yýldýrým çarpmýþçasýna, Her daim kul köle olan Sevginin yolunda. Ve suskundu zaman zaman Sevmek ya da konuþmak bir suçmuþçasýna. Biraz çaresiz, bir o kadar yýlgýn Azýcýk da yorgun Etkisindeyken geçip giden yýllarýn.
Dinmek bilmedi fýrtýna Yaðmurun azizliðine uðramýþçasýna Ne gören oldu akan gözyaþlarýný Ne de anlayan o kanayan yarayý. Ve sürüp gitmekte o rüya Hiç bitmeyeceksine, Bitmesin de…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.