Yolunun bendesiyim, bu ne ulvi haldir yâr
Cemâlin nurdur alâ, zerresinde öleyim
Yanarým o gün bu gün, aþkýn içimi oyar
Kemâlin sýrdýr güle, bir gülüþe köleyim
Haykýr sesini gönlüm,esmer geceler duysun
Kýskansýn seni ömrüm, gönüller sana doysun
Yaþamak sensiz elem, sen yok iken ahu zar
Gündüzümü ararým, gece senle görürüm
Koþtukça acizane, yollar hep sana uzar
Yorgundur ayaklarým, hayalinle yürürüm!
Mahal mahal erirler, son bulur hep yokuþlar
Yeter ki göreyim de, aksýn gözümden yaþlar
Mevsimler tükenmede, yaþadýðým karakýþ
Güneþim oldu gitti, cefa sefaya maðlup
Bu kez görünen sima, masivaya son bakýþ
Yazsýn sizleri bize, kalemi yazan matlub
Kelâm kelâm söylenir, aþkýn narýna sözler
Nâdan bilemez bunu, göremez gören gözler
Her yanýmý sarsa da, aþkýn bezirganlarý
Alamazlar gönlümden, yýrtsalar da baðrýmý
Varsýn çalsýn zilleri, ille de o çanlarý
Sedasý akislenir, duyar mýsýn çaðrýmý?
Bu davetim aþikâr, duy gönlümün habibi
Yollar hep sana çýkar, Ey! gönüller sahibi…