ölü gecelerin diri düþleri ayakta tutar cismimi medeniyetin ! iri diþleri yutar ruhumu dahi ismimi...
ey satýcý! ucuz pazar tezgahýna koydun halis ipekten gülüþlerimi...
rehvan giden küheylan yelesinde ellerim döküldü bahçesinde kýzarmýþ asude güllerim
ver! umudumu, liyakatimi, hem basiretimi ver! ç/aldýklarýný esmer gecenin þuhunda kopardýn aslýndan, kýrdýn, döktün has niyetimi ne býraktýn asalet adýna doðradýðýn ruhumda ?
kaldýr koyduðun kotayý önce süt düþlerin kanattý yaramý sonra kesici düþlerin izini gördüm yanaðýmda azýttýn iyice azý düþlerinle gölgeler üstü gölgenle geldin...
azar azar yedin mazimi, bekamý doyurmadý seni cebirin hiç bir rakamý otuz iki düþünle saldýrdýn; bedenime topraðýma yirmilik düþümü kýrdýn; düþürerek aðýna çürük düþlerim kokar; her biri yersiz yerinde
kýrýk otuz iki düþümle gülüyorum halime sýrrým aþina,ömrüm boþuna, bakýn hele iþime! anlatsam yazmaz, yetmez lügatte kelime ey yarenler,son kalan diþini düþürdüm düþüme! medeniyetinmiþ meðer o Asým’ýn hasmýymýþ bana hýsým olan...