Bugün, vuslat günümüz
Hasretliðe doy da, gel.
Bu, bizim düðünümüz;
Kýnalan gel, toy’da gel!
Denizlerin engini
Kadar sonsuz sevgini,
Sevdânýn al rengini
Gül yüzüne koy da gel.
Sevdân candan ileri,
Gönül tahtýmda yeri.
Bunca derdi, kederi
Yüreðinden soy da gel.
O sevdâlý baþýnla,
Gözündeki yaþýnla,
Aþk dolu bakýþýnla
Yüreðimi oy da, gel.
Çiçek çiçek kokan yâr!
Her çiçekte kokun var.
Leylâklar, manolyalar,
Gül’de gel, þebboyda gel.
Bir gülüþle avutma,
Gönlüm karanlýk tutma.
Iþýðýmsýn, unutma,
Yüksel, dolunay’da gel...
Hasret ezelden beri,
Gel, yenelim kaderi.
Vuslat için günleri
Takvimlerden say da gel.
Can yakan elde deðil,
Kuduran yelde deðil,
Köpüren selde deðil
Sâkin akan çayda gel.
Bulamazsan baþka yol
Yaþ olup gözüme dol.
Sigaramda duman ol,
Ýçtiðim þu çayda gel...
Sebep sorma iþte, gel!
Aþk peþine düþ de gel.
Gerçekte gel, düþ’de gel,
Figânýmý duy da gel!
Gel, benim ayâlim ol,
Boynumda vebâlim ol,
Göznurum, helâlim ol,
Hak sözüne uy da gel...
Mýzrap oldum sazýna.
Baharýna, yazýna,
Beni alýn yazýna
Yazýp, kader say da gel.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.