-I- Kývrýlan bedenlerin þevkine, dönen ayaklarýn... Ne büyük tuzaklarý vardýr, kapýlma büyüsüne. Sakýn aldanma ha raksýna yalancý dünyanýn, Örter her melaneti çaldýkça köçekçe beste!
-II- Gülü tuttunsa çekip hoyratça dalýndan, Bunun suçu ne gülden ne dikendendir! Tedbir ile gitmeyip çýktýnsa yolundan, Deme kimseye bu belâ bana sendendir!
-III- Gelin varý ne getirse çeyiz diye kýzlýktan, Nem kapan tuz, hiç dökülür mü tuzluktan? Þemsiyesi ters döner, rüzgârdan habersiz; Þairim der, belâgatsiz, baþý kalkmaz sözlükten! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.