Gökyüzünde hicret var bu akþam
yarýmýmda kalan bir hatýra aþk,
ellerimin soðukluðudur rüzgarýn en sadýk yaný,
kavrulan yüreðim,
içimin en iç yaný,
yarýmýmda birkaç hatýra aþk,
umut edilen, umutlarla büyütülen bir aþktan kalan, acý bir ayrýlýk,
her þarkýda onu hatýrlatýyorsa,
her gözyaþý ona akýyorsa.
Her mýsranýn besmelesinde onu düþünüyorsa,
gömün beni o çýkmaz enkaza.
bir hatýra can býrakýrým size,
zaten alan almýþtý çoktan caný da,
yarým kaldým bu koca kentte,
“her kaldýrým taþýnda bir kaç mýsramý býrakmýþtým” demiþtim ya size,
iþte o yüreðimin kavrulan yaný,
yüzüme bakýp affet diyenler gördüm ben,
Hepsini de affettim,
Helal ettim onlara büyüttüðüm aþký.
ve içimde sýðmayan ne varsa
Taþýrdým damla damla gözlerimden,
damlaya damlaya göl oldu acýlarým.
hiç mi dinmeyecek “ulan!”
hiç mi dinmeyecek bu isyankar sancýlarým!
Beni elleriyle gömen kadýn!
Hiçmi akmayacak gözlerin.
Hiç mi hatýrlamayacaksýn,
Biir þairin mutluðunu özletmeyecekmisin þiirlerinde.
Beni diri diri gömen kadýn!
Seni affettim,
git benden uzaklara.
Ama þunu da unutma,
O beni býraktýðýn kaldýrýmýn üstündedir gözyaþlarým hâlâ.