Haktan yana görünüp, hukuku itenlerin,
Esâmesin okusam þu âhir ömrüm yetmez!
Kendini Türk’ ten sayýp yurdu yönetenlerin
Türklere ettiðini, inan kýrk gâvur etmez...
Soyuma sövülürken göz yumup da susaný,
Hâin gürültüsünden korkup, sinip, pusaný,
Halkýna sýrt dönerek millete kin kusaný;
Millet affetse bile, gönlüm asla affetmez...
Yalnýzca dürüstlüktü vatandaþýn talebi...
Öyle söz ettiler ki, halk sandý gelen nebi! !
Ýcraatýný gören dedi; "bunlar ecnebi..."
Hep yalan dolan ile devlet bacasý tütmez!
Çekilen tüm çileler düzende acziyetin...
Görün, bini bir para çekilen eziyetin!
Hep baþta geziyorsun, nedir ki meziyetin?
Bunca ezâyý çeken, elbet baþýnda tutmaz!
Ecdat yadigârýný dýþ güçlere sunanlar,
Bir dirhem terlemeden yurda girdi Yunanlar!
Gâvurun parasýyla ihyâ olduk sananlar;
Öyle lâf-ü güzâfla peynir gemisi gitmez...
Kaldý þimdi son köþe, sen hep o köþeye bak!
Pâdiþahlýk mý derdin, düþündüðün þeye bak!
Üzme tatlý canýný, dert etme, neþ’eye bak!
Bizim, kutsallara hiç muhabbetimiz bitmez! !
Antalya-2014/02
TDK:
esâme: adlar, isimler, isim listesi...
nebi: kendisine kitap indirilmemiþ peygamber.
ecnebi: yabancý...
acziyet: acizlik, güçsüzlük, beceriksizlik...
meziyet: kiþiyi benzerlerinden üstün gösteren nitelik.
lâf-ü güzâf: boþ ve faydasýz laf...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.