ANLAYANA ATFEN

Olmasýn; ne gururum,ne beratým, ne pâyem,
Olmasýn; ne niþâným, ne harcým, ne de sâyem,
Olmasýn yýðýnla baþ, bir Allah kulu gâyem,
Anlayan bir can yeter, anda otað kurulsun.

Göklerden zifir yaðsýn, cüce kahramanlara,
Özden içre girmeyen, nice kahramanlara(!) ,
Boynumuz kýldan ince, yüce kahramanlara,
Deruna ermeyen söz, prangaya vurulsun.

Basiret, aðacýnda kendi ipini çeksin,
Körlük, saf dimaðlara baldýranýný eksin,
Heyulâ, sancaðýný aþk surlarýna diksin,
Kalpler satha kitlensin,kabuklara sarýlsýn.

Gözlere mil çekilsin,haramîce daðlansýn,
Doðmayacak þafaklar umulsun, bel baðlansýn,
Ýçlerde sahte keder, yalnýz gözde aðlansýn
Maksut diye çýkýlsýn ve kâbusa varýlsýn.

Akla sükut uðrasýn, halis yürek çatlasýn,
Erdem erdiði yerden, intihara atlasýn,
Cürüm dizgini kýrýp,hürriyeti kutlasýn,
Vicdanlar mahpus olsun, hummalarda kavrulsun.

Artýk yazmasýn kalem,dili içine aksýn,
Sözü bitirsin þair,baþý önüne baksýn,
Ve kelam, tekmilini kor ateþlerde yaksýn,
Bîçare umut bitsin, külü yele savrulsun…

03-ÞUBAT-2006
Sosyal Medyada Paylaşın: