hepimiz ayný mahallenin çocuklarýydýk
ayný sokaðý tutan köþenin baþlarýnda yürekten delikanlýydýk
gölgelerimiz el-ele uzardý gece boylarýnýn loþ aydýnlýklarýnda
beraber çekerken yumruk içlerinden ne kadar kýsa çöp varsa
hepimiz ayný mahallenin dalga yeleli þaha kalkmýþ atlarýydýk
zor saatlerin nöbet yalnýzý sýnýr taþlarýydýk.
bize; bir sevda türküsüydü gündöndü …
süt toplayan memeler ve uzayan sakallarla çýkardýk sokaklara
isimlerimizi yazardýk sevdamýz adýna sarmaþýk kaplý duvarlara
kesilen parmaklarýmýzdan eðer kime karýþacak olsa kanlarýmýz
bilinirdi ki onu iki cihanda gayrý, kardeþten sayarýz.
bize; bir emek kavgasýydý güneþ yanýðý …
düdük seslerinde beraber kovalanýrdýk yere düþerdi sloganlar
uykusuz paydoslarda kopan kollarýmýzý toplardý aç canavarlar
boþa akan terimizi kurutan hangi toprak varsa ayak altýmýzda
kulluðumuz ona olurdu, ibadet ve sadakatten yana.
bir özlem ve özgürlük çýðlýðýydý günýþýðý …
takýlýrdýk bazen bir güvercin kanadýnda dört duvarýn arkasýna
deniz olurduk maviye benzer, yeþile çalardýk sýk ormanlarda
ama gecikmeden karanlýk, bir esaret gibi kaplardý düþlerimizi
iþte o zaman düþünürdük, iyi insanlar mý sever güneþi.
hepimiz ayný mahallenin çocuklarýydýk
kader iplerimizle deðil, yarýnlarýmýza insanlýk adýna kayýtlýydýk
sevgi kokan tohumlar ekerdik her saat baþýna vardiyalarýmýzýn
gerekçesi olsun diye, analar gibi çekilen doðum sancýlarýmýzýn
hepimiz iþte bu sebeplerin sevilmeyen hedef tahtalarýndaydýk
çektiðimiz kýsa çöplerin, yarýnsýz kahramanlarýydýk
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.