ýçcýk dinlenivirince üstüme bi aðýrlýk çöktü kü! terim soðuyuvumuþ, hamlamýþýyýn höyle yokladým yaðýrnýmý, böðrümü , evde olsaydým hindi ne ðözel uyurdum kuru peynir boðazýmý aldý , yutkundum baðrýmý yumrukladým matýradan su iþdim iki yudum cemi cümle damarlarýma gan geldi valla toprakdan gelmiþiyiz emme çamýrýmýzda su varya hayatýn membaý ne dersen de su bobam su iç bobam iç
su dedim dee….. ýrahmet eyi oldu o sene hele birinde, iki ðün iki gece gece-ðündüz yaðdý durdu devrisi ðün etdim edemedim Daþýnbaþýnda buluvudum kendimi bereket versin yannamasýna sürmüþüyün depeye do(ð)ru zýylan yerleri öyle de olsa neneyen yarmýþ endirmiþ aþþa do(ð)ru derken mubarek rahmet bi endi nassý.. sanýsýn sicim gibi hýfzolayýn deye andýz aðacýnýn altýna ðaþmak aklýma bile ðelmedi, iliklerime ðadar, cýmcýlýk olmuþuyun yapraklar ýldýr ýldýr ekinin sulanýþýný seyrederkene zati yaðmýrýn ýslatmasýný bek severin Allah var hinci ertesi ðün burnum uçuklamýþ, sovuk sovuk terlemiþiyin um(u)rumda deði(l) valla ya(ð)mýr deyinçe akan sular duru(r) ruhum duymayoru Allahýn niyemeti iþde içimden “len valla bu ýrahmet daþý bile cücükletiri” deye ðeþdi, yað bobam yað sel bobam sel
gabili olmalý daaa Deli Yakýp’ý bi getirmeli hu ekini bi göstermeli emme bi “mahanasý olmalý” bi de deyon içimden “ya nazarý geçerse”, gerçi Allahý var hasit de(ði)ldir emme “sýrça sarayý olan sünger daþýndan sakýnýr” dedikleyin len ne sakýnacan Allahýn verdiðini yau Allah herkeþe versin gargadan gorkan darý ekmez emme gene de bi afsýnnatmalý anama bi neminazým öf bobam öf pöf bobam pöf
Allahý var hinci Yakýp Emmi a(ð)zýna bi dolarsa Yömül Gýyamete gatar yeter valla bi nam salarýz ki yahay “-len olum Hacýmemedo(ð)lunun Daþýnbaþýnda bi buydayý var, gedin de görün bi(h) Allah sizi inandýrsýn mefrat biþiy gamýþ sanýsýnýz, hu yaþa ðeldim ömrü hayatýmda taha ölee bi baþþag görmedim tam bi! garýþ adam on sene buyday ekmese çoluk-çocu(ðu) yeyceg sýkýntýsý çekmez evelallah” tevatür mü, deði emme, gel de annad millete çekemediklerinden “bak bak, Deli Yakýbý hasöz ðötürmüþ deee, bilmen netmiþ de” öðüne gelen ileri-geri gonuþurlar gari herkeþ a(ð)zýna ðeleni söyler, elin a(ð)zý kese deði(l) ki büzcen elim erdikçene kendimi Daþýnbaþýnda buldum, duruyon seyre dalýyon ekini, bak bobam baak gör bobam gör
hani ne derler dokuz ayda bi dutam.., bi ayda dokuz dutam ya! iþde o hesap deði(l) ne dokuz ne ondokuz tevetür valla insan boyu ekin oldu dabanda bobamýn daþlý tarlada o kepir depeyi bile bi görceðniz valla coþdu bu sene Kayasekide buyday çok sürmedi mart-nisan iki buçuk ay gök ekinler boy verdi felek bu sene yüzümüze güldü baþþak demiþsin bi garýþ “Þükür Emrine” sütlendi, göllelik derkene gün çalýðý gün dönünce altýna dönüvüdü mübarek hemi de nassý…. sanýsýn altýn sarýsý bobam gulaklarý çinileyesicenin kosaya gönlü olmazdý boz bayýrdan zabah ayazýnda gevremeden dayandýk oraðý yol babam yol gül bobam gül..