bi ðün önþeden ilaþladým, ayýklanmýþ tohumu bizimki aðþamdan hazýrladý hacatlarý er vakýt da eþeðin semerine sardým sabaný, boyunduruðu zabahýn seherinde, yollarda bi ben varýn(m) bozeþþeðin yularý elimde öküzleri de katmýþýyýn öðüme “Güçcük Bosti” bizden yarým dölüm ilerde bi saða gediyo bi sola çalý diplerinde ne buluyosa ziyaret etmedik gomayo valla bi(r) de dutdurmuþuyun “çilenger atdým baða vardý deðdi yapraða gýz ben seni almazsam girmem gara topraða” deye, deme! emme baþka yok hepiciði bu gadag iþde iþinize gelise, bu çilenger de ne demeðise ve yaut da neye atýlýyosa baða amaan caným sanký bana ne “gedip deðmiþ yapraða.” deðse de deðmese de deðmen keyfime te bobam te! ho bobam ho!
gün yalayýp ýslatmadan çimlerdeki kýraðýyý daha doo(ð)ru Daþýnbaþýndahý bayýr tarlaya eþe(ði)n dengini endirip, bi ðözel duþadým düzende meraya saman torbasýný da geçirividim baþýna sürüvüdüm anbaþýna, öküzler yayýlalak geliyollar taha bayýrda alt tarafý üç evleklik tohum yarým þinik gadar aldým altý deri kaplý kalbura zaba(hý)n acý ayazýnda taa ciðerimin dibinden; bi besmele çekdim, “ya bislmillah” derin bi soluk taha çekersin ciðerlerine sopsovuk olsa da, bi hapaz dene avýþladýn mý ha bobam ha! de bobam de
sol elininen bi gavrarsýn gasnaðý emme barnaklarým buyuyo valla sað elimde bi hapaz daha fýcýttým bir o yanna bi bu yanna sað adýmýmý her atýþta her soluk alýp veriþde evleðin bi baþýndan öte baþýna ne sýk ne seyrek, milimi milimine, nokdasý nokdasýna topraðý doyurdum tohuma doy bobam doy saç bobam saç
gel bakalým “deliðanný” ötekine de “yanaþ bakayýn garaoðlan” öküzleri oðþayalak koþarsýn boyunduruða sabaný bi ziplersin gara topraða sarý öküzü yolcu etmiþin harman sonu o sene onun yerini dutar mý bu kara dana mubarek de üsdelik acemi usül-erkan ne haddine ne ýslýk kar eder, ne öðendire ne yalvarma ne söðme esgiden “saarrýý” dedim mi sarým bi gayrete geli(r)di ki þaþarsýn vallahi billahi nerde Sarý Öküzüm þimdi nerde bu acemi gara dana nerde bi dam dolusu saman yeycek dee tabi Goca Ala Öküz düþtü çýzýya, Allah ne verdiyse yüklendi boyunduruða ne kara dananýn yan çýzmasýna aldýrdý,… ne zora ne tarlanýn daþýna, ne dakmasýna , ne mudula “koca oðlan” dedim, sen de olmasan var ya…. bu bayýr tarlada imanýmýzý gevretcek bu gara, Allah yardýmcýmýz osun ya iþimiz var bu acemi danayna(n) Hacý gurban ossun sana, Allah boynuna guvat versin dayan bobam dayan ha Ala’m ha! ho bobam ho!
gün deee, doðdum doðacan deyo, ortalýk gýzýlcana Allah sizi inandýrsýn çokdaan bi evlek karaladým bayýr tarlada an baþýna varýp bille takkayý höyle bi kaldýrdým o sovukta alnýmýn terini iþaret barnaðýmýna sýyýrdým onnar dineldikleri yerden soluklaný(r)larýkana bi evlek daa tohum saþdým, galbýrý eletmekdenise fýldýradývýdým garaladýðým yere seðidelek pulluðun yanýnda alývýdým soluðu elime “tu!” deyip, pulluðun sapýna bi ta(ha) sarýldým ha þunda de bunda bi evlek daha an baþýna varýp bille “ho ha ! goca herif” dedim “ho haa!” “ho ha!” bobam “ho haa!”
önce oðþadým senin gara danayý “ö(ð)renecen garaolan” dedim “ö(ð)renecen” bunun lami cimi yook emme aðaný bireþ üzecen “ee” dedim olcak gari o gadak zelvelerden saldým öküzleri baþlarýna geçirividim burçak-fink gýrmalý saman torbalarýný boz eþþeði kendi fettatýna býrakdým he(y)beden azzýk çýký(ný)mý çýkardým üç ekmek arasýnda kuru-deri peyniri bi de acýkmýþýyýn ha… hinci bi de çay sovaný olcaðdý kii ýçcýcýk duz ekele götür dür bobam dür ye bobam ye
DÝPNOTLAR
Yozgat türküsü, Nida Tüfekçi; “ilenger attým baða”, ilenger, tencere, kazan ho / hoh : öküz ya da inekler için yürü, (hohaa : dur, bekle) ho : o düzen: düzlük, enlemesine düzlük dakma / takma: tarlada taþ, ot ya da aðaç köklerinin sabana takýlýp sürmeye mani olmasý mudul: nodul, öðendire (övendire: öküzlere yön veren çubuk)nin ucundaki çivi, biz kýsým, öküzlere dürtülerek hýzlandýrýlýr soluklanýrýkana: soluklarnýrlar iken, dinlenme yada molada olduklarý zaman garalanan yer / karalanan yer : tarlanýn yeni çift sürülmüþ kýsmý hoha / ho haa :öküz ya da inekler için dur, bekle, (ho: yürü) fettatýna býrakmak: kendi haline býrakmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.