gökyüzünün çatlamýþ korkuluklarý
son nefesini veren bir kaç çiviye tutunuyor sanki kýrlangýç nefesleri
saðýr dilsiz bulutlar
oysa
baþýmýza aþk yaðmasýný beklerken ey sevgili
tutulmuþuz taþ yaðmurlarýna
þeytan taþlanýr gibi
metropol gölgeleri sýðýnak
ve yalancý baharlar merhem olmuþ müzmin yaralarýmýza
kaç mevsim geçirmiþiz saymaktan korktuðumuz
ve kaç akþam yaþlanmýþ boþ avuç içlerimizde
gitmek bir þehirden faydasýz
en güvendiðimiz daðlarý çakallar mesken tutmuþ
ayak izleri ele veriyor üzeri karla kaplý patikalardan
bir zamanlar kekik kokardý ve reyhan hayallerimizin asma bahçeleri
üzüm toplardým gülüþlerinden
saklanýrdým saçlarýna
bir suçlu gibi
þimdi ardýmýzda bað bozumu
ve kýrýk dal hikayeleri
hayat diyorlar hani adýna susuz kalan bir gemi
bu kaçýncý terk ediliþim yalnýzlýðýn
kara sularýna
söyle
hangisi daha çok dokunur insana
mezarýný bildiðin aþkýn mý
yoksa yaþarken ölenin hasreti mi