bir gün dört mevsimim kýþa döndüðü bir anda çekip gideceðim buralardan ve senden baþka hiç kimse fark etmeyecek yokluðumu
köþedeki bakkal açýldýðýnda güneþ çoktan doðmuþ olacak ve yine fýrýnlardan taþacak o taze ekmek kokularý
yeni günde sokaklarý süsleyecek okul çocuklarý herkes bir yerlere koþacak her zamankinden biraz daha hýzlý
dolmuþ duraklarýnda yine gündelik gazete manþetleri konuþulacak
belki de insanlar ilk kahvesini yudumlarken belki de biri beni anlatacak miþ li geçmiþ zamanlarda
veya birileri belki de sessizce þiirlerimi okuyacak gözlerinde biriktiðim bir kaç damla yaþla
bir gün çekip gideceðim buralardan ve sen her zamanki gibi yine geç uyanacaksýn yanýnda duran o yastýk ilk defa boþ kaldýðýnda ellerin beni aradýðýnda ve ilk defa yalnýz uyandýðýnda senden baþka hiç kimse fark etmeyecek yokluðumu
bir gün çekip gidince buralardan gözyaþlarýn gibi o gün ilk defa telefonlar hiç susmayacak baþkalarý gözlemeyecek yolumu sessizce bir kuþ uçacak yuvadan ve inan sen yalnýzlýðýnýn içinde kaybolurken benden baþka hiç kimse fark etmeyecek yokluðunu
Ýhsan ÇAYBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsan45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.