,.,.

karma karýþýk bir çeliþkiydi bu
ne gidenler gördü beni
ne de ben görebildim gelenleri
satýr aralarýnda kaybolduk birer ikiþer


bilmedik bilemedik
nasýl bir kurgunun içindeydik
hangimiz seyirciydi
hangimiz oyundaydýk


kimdik...


kaç perdeydi bu oyun
ve neresindeydik bu yok oluþun


oysa zaman
tek yönlü bir yolda
kendi halinde ilerliyordu
sonu sonsuzluðunda arkasýna uzanýyordu


belki de bu yüzden
dönüþü hiç olmadý gidenlerin
bozulmuþtu
sessizliðin içinde kalan deðerlerin mayasý


sorguladýkça
biraz daha yalnýzdýk
ve sorgulandýkça
biraz daha kýrýlgan
yaþama tutunmaya çalýþtýkça
hep kendi karanlýðýnýn içine düþtü insan...



Ýhsan ÇAYBAÞI



Sosyal Medyada Paylaşın: