Heyhat ki heyhat be Zekeriya…
AZAP
Heyhat ki heyhat be Zekeriya…
mort olan ruhlarý kutlamak gerek tabi kurtulmuþlarsa
tabutlarýn da kalmýþtý kokularý
beyin uçkurunun irini sulanmakta avanakça
kýrsam mý zinciri kýrmasam mý?
ne oldu þimdi dercesine hadi dön dönebilirsen geriye
makam ve malýn gitti yaptýklarýn kaldý sus bari az utanarak
zemherinin ayazý çökecek topraðýna yalayarak
bir þeyler de kalacaktýr açýkta Zekeriya
..........
sadece gelip geçen zamandýysa boþ yaþadýn ya
sen elenmiþlerin de en altýna düþtün bak
ar da kar haya da kar edepsizliðini cüzam gibi yaydýn ya
mutlak olana giderken bak düþüyorsun
tepe üstü de çakýlma bari
her an esrik bir gönül düþüyor dibi kýrýk bardaktan
darmadaðýn olmuþ bu ortamlardan
sitemkar ruhlarýn göremediði þükrün elinde esir
varlýðýn hep isyan etmiþti kibirler de
kendi özüne bile küs kaldýn ya
kardeþ kardeþi keser oldu Müslümanlar be Zekeriya
tüm yaþamý sermiþ iþte cerrah önüne sen görmesen de
..........
acar bir hükmün eþiðinde kaldý mý þimdi emelin
piþmanlýklara düþürdün hayatýnýn baharýný
bin bir kýrbacýn iþtahý kabarýyorken bir anda
ay yüzün dönüyor yine öz karanlýða
son piþmanlýklar taþýp düþerken aklýn terazisinden
öyle üzgünüm ki ben ruhum titriyor korkudan
son bir umut istese bile gönül
bir anlýk veda kaçýp gitti ellerimden
veda ediþin hak hukuku da koymaz ki uzansýn eller
iþte bak ben bile
kapatamýyorum o açýk giden göz kapaklarýný be Zekeriya
………
hakkýn kýlýcý keskin olur bilirsin çýkýnca kýnýndan
aðýt aðýt yüreðim parçalanýþlarda
hiç düþündün mü aklým neredeydi diye
duymadýn
düþünmedin
anlamadýn da
aldýrýþ bile etmedin
neden ki yönün hiç kýbleye dönmedi be Zekeriya
..........
nefesin de yetmiyor feryada þipþak da küsüyorsun
ne fayda eder ki küsmek
sarsan bile çare olmaz ki yarana bari bir anla
gör iþte geçmiþ neden bu kadar önemli
her emeðin bir bedeli mutlak vardýr
boþuna aranma ne ektin ki de ne biçeceksin
yaklaþamazsýn bile huzura
kul hakkýn da çözülüyorsun
bense bir yürek daðý altýn da ezilip bitiyorum be Zekeriya
........
desen ki Ya Rab! Ýþte sana geldim
ve hiçbir zaman senin hikmetinden þüphe de etmedim
sen affedicisin ve affetmeyi de çok seversin
tut bu garibi çekme özünü benden bilerek
cehennem ne ki yeter ki sen beni atma dinden
de bari el pençe durup boyun eðerek be Zekeriya
………
o anda çýksýn iþte aðzýndan bir dua
yer gök Allah aþkýna
sýðýndým resulün þefaatine
bir nebze de olsa
iyiliðim varsa çýksýn binlerce katýna
olsun affýn þu ömrümde ki son damla
günah ve günahkârlar her nedense
hep karanlýða koþar be Zekeriya
beni de asla onlarla bir etme
..........
sen geçmiþin günahlarýný taþýyorsun ya üstünde
ben de geliyorum arkandan aðýr aksak ya
bir ömrü taþýyorum korkarak
günahý atýp sevabý giymek isterken üstüme
içim de isyan zar aðlýyor be Zekeriya
kör beyinlere ettiðimiz o hizmetler var ya
hayatýmýzý kararttýk da bari düþmeyelim ateþlerin içine…
(04.02.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.