O tebessüm, gül dudakta hoþ nevadýr güzelim,
Her nigâhýn, dertlerime pür devâdýr güzelim.
Yüreðimde alev alev tutuþurken hasretin,
Zulmün bile, bu sevdâda muhtevadýr güzelim.
Saçlarýný savurarak, omuzlara dökerek,
Gül dudaðýn, yeni açmýþ gonca gibi bükerek,
Maral gibi, ceylân gibi süzülerek, sekerek
Kývrýlarak yürüyüþün, dilrubâdýr güzelim.
Açýverip duvaðýný, yüzündeki tülleri,
Ellerime yavru kuþlar gibi konan elleri
Sinendeki, kokusuyla sarhoþ eden gülleri,
Hiç durmadan öpsem, öpsem pek revadýr güzelim....
Ünal Beþkese
::::::::::::::::::::::::::::::::
nevâ...........:âhenk, naðme
nigâh..........:bakýþ
muhtevâ.....:içerik
dilrubâ.......:gönül çelen
revâ...........:lâyýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.