günaydýn... yeni gün, yeni hüzün günaydýn bir geceyi daha idam etti saatler karanlýkta kimse göremedi katilini zamanýn sadece her saniyede sýkýlan kurþunun sesi vardý tik tak güneþ bile uyudu katliamý görmemek için yýldýzlar göz kýrpýyordu sadece ay þahitti katliama ancak þimdi ay bile firar etmiþ gizleniyordu... günaydýn... katliama uðramak için günüme doðan zaman bir hasret yaðmurunda ýslanacaksýn sende bir hüzün bulutu kaplayacak saniyelerini tek tek uzaklardan sancýlarýn acýtýrken seni; kimse bilmeden özlemlerin okþayacak yine yeniden sevdiðinin ruhunu... katliamý görmeyecek hiç kimse yine sadece ay þahit olacak vurgunlarýna zamanýn yine yýldýzlar göz kýrpacak karanlýðýn dibinden ve yine bana hasret damlalarý damlayacak gözpýnarýmdan sana sevdam süzülürken sevdiðim...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.