kifâyetini yitirmiþ iki damla göz yaþýydý
kirpiðimde asýlý duran
ne yana dönsem
kundaðýný terk etmiþ bir bebek aðlamasý
içimin raylarýndan
sonsuzluða açýlan tren yollarý
saçlarýmda boy veren ayrýk otlarý
morarmýþ týrnaklarýmla
sürekli ölü taklidi yapan palyaço
ve pandomim sonrasý
gerçek bir iç kanamasý
bir kedi mahmurluðu mýrlanmalarým
bir çocuk masumluðu aðlanmalarým
kadýnlýðým en aðýr
insanlýðým en aðrýyan yaným
bir yerlerde
çizgi oynuyorum halâ zihnimin derinliklerinde
ben aslýnda hiç büyümedim
isimsiz rüzgârlar geçti denizlerimden
cisimsiz isimler geçti ömrümün üzerinden
alabora olan gemiler
ve gemisini terk eden reisler
hep farelerle yapýlan zaferler düþtü bahtýma
Nil’gün özlemlerim bundandý iþte
Marmara’yý seyrederken
ve dalarken Dide’m çiçeklerin rüyasýna
Madak krizlerim bundandý ölüm tarlalarýnda
Mozart gibi duymadan dilime düþen besteler
ve Veysel gibi görmeden söylediðim güfteler
bundandý belki de
siz hiç kabuðunu aðlayarak arayan
bir yara gördünüz mü
kabuðu yok diye iyileþemeyen
sürekli kanayan
müzmin bir yara?
o benim iþte!
30.01.2014