kayýtsýz kalýnmazdý böyle bir vaveylaya sen kaldýn yutulmazdý böylesi bir zehir zýkkým lakin sen yuttun lokma lokma bense, yazýk ki çetelesini tuttum...
__________kollarýmda kýrýk kanatlarýn kuþ izleri aðýrlýðýmca göç kusuyorum tüm mevsimlere...
vadesi yetmiþ bir hastayým öleceðim olmak istediðim yerde yani içinde nefesinde sende...
þþþ bu bir ölümlünün son dileði son meramý belki de sakýn söylenme!
týpký benim gibi yalnýzlýðýna terk ettiðin bu kentte sokaklar ýslak bir yaðmuru soyunuyor her gün bu saatlerde ve ben manzarasýz bir odada cam kenarý yokluðunu bekliyorum
_________yüreðimde kýrýk bir sevdanýn g’öç izleri üzülme süpürecekler birazdan sessizce kentin çöpçülerini bekliyorum...
www.youtube.com/watch?v=UiWCp7UCdXs
29.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.