ÇOK OLDU

Çok oldu, çok.
Görmeyeli...
Gelmeyeli...
Ellerim kalem tutmayalý, çok...

Dostlar gitti.
Eþ dost uðramaz oldu.
Ateþler yandý, küller bitti.
Huzur kapýmý çalmayalý, çok...

Eskiden çayým tüterdi sobamýn üstünde.
Buðusu sarardý evin her yanýný.
Kap karanlýk bir gecenin içinde;
Yok oldu, yok.

Bir asýr geçti sanki.
O kadar uzun, o kadar uzak.
Herkes o kadar yabancý ki,
Sanýrsýn zaman, en büyük tuzak.

Zaman mý kýsaldý?
Yoksa yýllar mý uzadý?
Saate bakmayý mý unuttuk?
Gözlerimizi zamandan ayýrmayý mý?

Üç günlük dünyadan o koca yýllar geçer mi?
Kime sorsam hatýrlayan yok.
Dünya bu, dost düþman seçer mi?
Sen yorma kafaný; Çok oldu, çok.




Sosyal Medyada Paylaşın: