KİM BİLİR?
Küçük bir mumun
Karanlýða meydan okuyan ýþýðýnda
Sessizliðin kol gezdiði
Terk edilmiþ bir þehirden yazýyorum sana
Kahreden yalnýzlýðýmýn
Sonu gelmeyen sabahýný
Odamdaki mürekkep kokusunun
Ruhuma iþlediði bir geceden yazýyorum
Ve yine dert ortaðým olan þu küçük kaleme
Hüzün dolu duygularýmý yüklüyorum
Sensiz gecenin pas tutmuþ mýsralarýna
Þimdi kim bilir hangi kollarda
Hangi sahte aþkýn çýkmazýndasýn
Bilmiyorum
Belki büyük bir þehirde
Aþk kelimesinin manasýz
Sevdalarýn üç günlük olduðu
Göz boyayan sahte gülüþlerin içinde
Kaybeden kadýn rolü seçmiþsindir kendine
Umudunu yitirmiþ aðlamaya mecali kalmayan gözlerle
Ya da benim gibi küçük bir þehrin
Kar ortasýnda kalmýþ en çorak yerinde
Soðuða ve yalnýzlýða meydan okuyan
Kardelen misali açmýþsýndýr yaban ellerde
Kim bilir…
Senden sonra sana yazdýðým þiirlerden
Haberin yoktur belki de
Odamýn duvarýnda resimlerimiz
Bizim sokaðýn baþýndaki aðaçta ise
Ýsimlerimiz hala duruyor
Sanki dün kazýnmýþçasýna
Ve hiç ayrýlmamýþýz gibi
Anlatýyor aþkýmýzý gelene geçene
Týpký kalbim gibi
Onlarda kabullenemiyor bu duruma
Bense duygularýma söz geçiremiyor
Her elime aldýðým kalemde seni yazýyor
Ve seni çiziyordum
Bir an olsun yer vermiyordum
Akýp giden zamana sensizliði
Koynumda sakladýðým o siyah beyaz resmin
Ýçimi ýsýtan saman alevi gibi yanýyor orada
Sen yoktun sýcaklýðýn baðrýmdaydý
Sen yoktun ama kokun yaný baþýmdaydý
***HAKAN BAÞ***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.