SENİ SANA

Giderken ben senden,
Seni sana,
Geceyi yýldýzlara emanet ettim.

Ýçerken son sigaramý seher vaktinde,
Güneþi bulutlarda,
Seni o koca þehirde kaybettim.

Demlerken senden arta kalan hatýrlarý,
Kendimi odama,
Seni yüreðime hapsettim.

Sustum geceler boyu ölürcesine,
Yalnýzlýðýmý baþ ucumda,
Seni solumda hissettim.

Çaresizliðin acýsý sardýðýnda,
Yine çareyi sende buldum.
Bir adým öteye bile gidemeyen gururumu,
Çocukça bir yüreðin eline tutuþturdum.

Kimsenin yüzüne bakamadým,
Sanma ki korkudan, utançtan,
Her baktýðým yüzde seni buldum.

Kendime aradýðým yurdu sende buldum
Gözlerinde huzur,
Sesinde hayat doluydum.
Seni Ýstanbul’a koydum,
Ýstanbul’u Fatih’e,
Seni sana emanet ettim.

Giderken ben senden,
Seni sana,
Geceyi yýldýzlara,
Bulutu semaya,
Ayý, samanyolunu bütün gezegenleri boþluða,
Yüreðini Allah’a emanet ettim…!

***Hakan Baþ***
10.02.2013
00.06
Sosyal Medyada Paylaşın: