Ankara'dan Ayrıldım
Ne ümitle gelmiþtim yaþadýðýn þehire
Aný deðil kendime ancak sabýr ayýrdým
Göz yaþlarým akarken gönlümdeki nehire
Aðlamaklý bir halde Ankara’dan ayrýldým
Sen tatlý sürprizleri severdin biliyordum
“Nasýl olsa bulurum” diyerek geliyordum
Oldukça neþeliydim her þeye gülüyordum
Aðlamaklý bir halde Ankara’dan ayrýldým
Gezdiðimiz yerlerde aradým bulamadým
Dostlarýma sözüm yok ben mutlu olamadým
Bir haftaydý niyetim iki gün kalamadým
Aðlamaklý bir halde Ankara’dan ayrýldým
Boðuluyor gibiydim daha fazla kalmadan
“Gidiyorum” diyerek haber bile salmadan
Kimseye söylemeden valizimi almadan
Aðlamaklý bir halde Ankara’dan ayrýldým
Uzun lafýn kýsasý yana yana kýzarak
Üzüntümden hýrsýmdan tende cana kýzarak
Hem kendimi suçlayýp hem de sana kýzarak
Aðlamaklý bir halde Ankara’dan ayrýldým
Muammer Baydere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.