Öl Deseydin Ölürdüm
Yalnýz seni düþündüm hep seni hayal ettim
Sarýlýp da öpmeyi düþlerimde görürdüm
Hüsranýmla yaþadým ümidimi tükettim
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Ýnadýný kýrmadýn hiçe saydýn çaðrýmý
Ateþimi görmedin yaktýn benim baðrýmý
Kollarýný açýp da dindirmedin aðrýmý
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Sen hemþire deðilsin beni rahip zannetme
Arzum kölen olmaktý sakýn sahip zannetme
Nefesimi sen kestin yaðlý bir ip zannetme
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Bir araya geldik de sana elim deðmedi
Duygularým bastýrdý gurur boyun eðmedi
Ben bir volkan gibiydim senden ýþýk gelmedi
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Yeter artýk en fazla birkaç günlük sabrým var
Sakýn beni kýnama açýk seçik tavrým var
Böyle benden kaçtýkça dayanýlmaz kahrým var
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Sen gönlümün tahtýnda bense kader aðýnda
Bilmeyen mutlu sandý beni gülün baðýnda
Dikenine razýydým kaldým hasret daðýnda
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Hislerimi saklamak gelmiyor ki elimden
Dudaklarýn istese bal damlatýr dilimden
Haz vermiyor yaþamak anla artýk halimden
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Yazdýðým bu son þiir söyleyecek sözüm yok
Ellerinde ellerim gözlerinde gözüm yok
Ýtirafým bu kadar daha fazla yüzüm yok
Eðer benim olsaydýn “öl” deseydin ölürdüm
Muammer Baydere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.