TOPRAÐA YAKARIÞ
Hani dosttuk senle toprak,
Olur mu dosta dost yutmak?
Ne bu homur homurdanmak?
Acý bize, yutma toprak.
Senden geldik, sonumuz sen,
Sensin bizleri besleyen,
Niçin mahþere acelen?
Koþma kýyamete, toprak.
Sen sakin sakin uyurken
Söyle kim böðründen dürtten?
Bize ölüm bir silkinmen,
Ne olur silkinme, toprak.
Genç, ihtiyar, bebek, çocuk,
Kýrýk kollar, baþlar kopuk,
Kýpranmanla durur soluk,
Sakin ol, kýpranma, toprak.
Ýnsan, hayvan, binlerce can,
Ölüp gider göz kýrpmadan.
Yüzümüze, acýmadan
Tokadýný vurma, toprak.
Olmasýn dünya bize dar,
Solmasýn açmadan goncalar,
Evimizi bize mezar
Yapma, insafa gel, toprak.
Günay Saraç
22 Aðustos 2004, Pazar
( Saat 06.00 – 07.00 arasý.)
.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.