ama þimdi yarýnsýz bir o kadar pusatsýz tan vakti gördüðüm güneþten gelen bile eðilir bir baksam aydýnlýk da yüzümde belirir uyanmaya yüz tutmuþ bilincim kuþluk vakti ay demlemelisin göðü aydýnlýk daðlarý karanlýk kalakalmýþ efkar elleri göð-üssünde açýk
ama þimdi aðla yol yakýnken çaðla el olmuþken fýrtýna utansýn bir gönülden gönlünü savururken
ama þimdi sararmaya benzer sarýlmalarla dolu ömür su deðmeyen her yanma bilmelisin sarýyla boðuþur düþünmeden konuþanlar anlamadan okuyanlar emeðin kanýný secdeye bulaþtýranlar emdikleri kan emeviden miras ve sen dokun göð-üssüne rabbin evi sol’uðunda halas
ama þimdi daðla nefsini ham göðüslü kýzlarýn düþleri yanmakta cemali güzel eþarplarýnda açmakta
þimdi yol uzak,göð uzak bir kapana kýsýlmýþ çað aðlamakta ve bak köz yaþý göð-üssünden dünyayý yakmakta
Nigar Baran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.