Aðladý bir çocuk yine bu gece Bulutlar aðladý gökler aðladý Gözlerindeki çið sanki bilmece Yýldýz bile halin kara baðladý.
Boþ kalan elleri tutunca yeri Kalmadý topraðýn gizemli feri Akan göz yaþýyla yýkandý kiri Halini görüp de damla çaðladý.
Bilmem ki belki de karný da açtý Ama o bir yudum düþe muhtaçtý Bütün hayalleri bir yere kaçtý Kaybolup giderken hüzün eðledi.
Gece ayazýna rehin gözleri Üþüdükçe soldu bitti gizleri Dudaðýnda dondu saklý sözleri Artýk özgürdü o huzur yeðledi.
Teni üþüse de kalbi sýcaktý Beklediði yalnýz sýcak kucaktý O buruk gülüþü sanki býçaktý Gül kokan nefesi arþý buðladý.
Cehennem ateþi öylece pustu Güller boyun büktü bülbüller sustu Zifiri karanlýk öylesi yastý Üstüne yaðan kar yürek daðladý.
Yüksel Beyocaktan
Sakýn üþüme çocuk üstünü gece örttü Yýldýzlarla uyu sen kirli dünya hep dertti Bak adresin de oldu mutluluðun da arttý Ýyi uykular sana ÝHANET DÝYARINDAN. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.