boynunu büküp giden günler bilir
titretir her vuruþu baðra rüzgarýn
tipide karda
herkes biraz yaralanmýþtýr bir tufanda
mutlaka aðlamýþtýr biraz
güz ýrmaðýnýn kýyýsýnda
herkesin bir yarasý var demir gibi kýzarmýþ
yarasý var örsün üstünde
ve acý veren sýr
yüreðinin mahzeninde
soluk soluða hayatýn provasýnda
dili damaðýna gömülmüþ
feri sönmüþ
.....kaný çekilmiþ
sýrtýnda taþýdýðý umudun
dað eteklerinde yoðunlaþan yorgun sis misali
biraz küskün
.....biraz kederli
illa ki yüzüne bir parça hüzün bulaþmýþ herkesin
illa ki kanadý kýrýlmýþ birkaç yerinde
günbegün çoðalýyorlar
tren dolusu geliyorlar ayrýlýðýn son duraðýna
yarýnlarýn girdabýna çeviriyorlar yorgun yüzünü
sýrlý bir ömre dokunup
ve sözü zincire vurup
onurlarýndan yalnýzlýk yaratýyorlar
bundandýr
herkes biraz sarý yaprak
biraz kavruk çiçek
içine kývrýlan tomurcuk
oysa
yaralar sarýlsa
anýlamayan anýlar aklansa
insanlar hala çocuk
*Müsadenizle*