İSTANBUL SENİ (12)

Ýstiklal Caddesi daralacak,
sýðmayacak Ýnsanlar Taksim’e,
Dükkanlar hissedecek Baskýsýný, Sürü Halinde çoðalanlarýn,
birkaçý direnecek,
"- Bana ne!" diyerek;
Kavgasýný verecek birkaçý Var Olmanýn.

Hayvanlar yýlýp kaçacak Bucak-Bucak,
kuytu Köþelerde, yan Sokaklarda duymamak için týkayarak Kulaklarýný,
Saz, Gitar, Davul, Klarnet, Dümbelek, Zil ve Ýnsan Çýðýrtýlarýný.

Galatasaray soluyamýyacak,
Nefes alamaz olacak Beyoðlu
Ýntellerin oturduðu Zýkkým Meyhanelerde
"Ayrýlýk Þarkýlarý"nýn duyulduðu.

Çýn-çýn Tramvayda kalkýnca,
Turnikeler konacak giriþ-Çýkýþýna
bu Ýnsanat Bahçesinin.
birde
Duvarlara Tabela;
"BÝR ZAMANLAR YAÞAM VARDI BURADA!." diye.

Satýcý duramaz ki Malýný satsýn,
Yer-yok Yola Tezgah açsýn!
Müþteri dönemez geri, itik arkadan,
baðýrýr yandaki;
"- Hoþtunuz Beyim, üstüme çýkacan!"
"- Ýttiler lan!"
falan
ve
filan.

Bir Zamanlar Duvarlar vardý bu Yolda boþ olan,
Tiyatrolar, Sinamalar yan-yana dolu,
Ýnsanlar vardý birbirini tanýyan,
Dostca Selam verip-alan,
O Zamanlar birde ben vardým Ýstanbul’um
sende yaþayan.






Sosyal Medyada Paylaşın: