Ziyadesiyle ahenkli bir düzenek Ýnsan denen bilinmez. Kimsesiz zaman zaman, Öylesine yalnýz Bazen inanýlmaz biçare Mecnun gibi deli divane, Leyla’sý çoktan Yitip gitmiþ Akýl bedeni terk eylemiþ.
Sessiz bir gemi yol almakta Ta okyanusun ortasýnda, Geminin kaptaný ölüm, Ruhsuz bedenler Görünmez yolcularý Eþliðinde hüznün. Yýkýp geçmekte deli dalgalar Sürüp giderken fýrtýna…
Hayat iþte, Gerçek iþte; Her þey ve herkes birer birer Âlemi terk etmekte, Bugün varýz Yarýnlar yalan. Eksik olan ne, Fazla olan kimde. Ýhtiraslar sürüp giderken, Eþlik eden mazluma Akýttýðý gözyaþý.
Saðým solum sobe, Hayýr, saklanmadým iþte, Tam da buradayým, Tam ortasýnda oyunun; Ara sýra karýþsa da hile Pes etmek yazmýyor defterimde. Son sözü söyledim, Allah bir ki Yemin ettim. Ne tek bir söz Ne de yakarýþ Dudaktan dökülen Ne tek damla yaþ Gözden süzülen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.