Tutuþturup yüreðinde ayrýlýk fermanýný
bir þiir üflersin beyaz kâðýda
dudaklarýn kandili olur
eriyen gözlerimin…
Bilmezsin…
Yanaklarýmdan süzülen
alý al, pembesi pembe düþler
senden almýþtýr renklerini;
ýþýðýný senden almýþtýr
moru mor hayallerimin hepsi…
Görmezsin…
Öyleyse kurulsun aþk mahkemesi
Varsýn katile çýkarsýnlar adýmý
Delil saysýnlar buz kesmiþ ellerini
Kýþ güneþinin yalancý þahitliðinde…
Mavisini yavaþça kor alevlere boyar
kýnýndan çekilmiþ bir çakmak
çakmak çakmak gözlerinin
suç aletim
afetim olur…
Duymazsýn…