(1)
Gece
mühürlenir gözlerine karanlýk
diz çöker ahenk
yayýlýr efsunla bakir dallara
avucunda bir kaç uður böceði varken
ýslandýn mý hiç yaðmurda?
ve kanatlar aðýr gelip sýrtýna
düþer mi göz bebeklerinin çukuruna?
ýslanýr mý kasýmpatý yaðan çiðin buðusunda
sevdalar akarken sol yaný baþýndan topraða
...
goncalarýn içinde yazýldý erken soluklu baharlar
yeni i mgelerle tanýþýp kaynaþtý þiirler
sokul gecenin gözlerinin içine
karanlýðý al avuçlarýna
menzilden düþen yanýlgýlarýnla
söndür tüm ýþýklarý!
tutunmaya çalýþýrken saklandýðýn örtüye kývrýmlar
gamzeli dokunuþlar çeker kolundan
alýr götürür sonsuzluk ülkesine
pembe ezgilere sarýnýr bulutlar
göðün yüzünde mutluluk
sarhoþ olur nazenin edalý gülüþler
koþar bahçedeki çardaðýn altýna
yaprak yaprak savrulur ýtýrýn kokusu
baþýný kaldýrýr yasemin telaþla
geride kalmamak için tozar dalga dalga
karýþýr kokusu yýldýzlý geceye
dökülür güzellik tasasýz
ve duvarlar örter karanlýðý sessiz
***
(2)
Gölge
ardýmda uzayan bir karartý
akþamýn kanadýnda
uçurtmanýn türküsünde
ve þeftali dalýnda solgun
dudaðýmda ki son ýslýk da
sözcük dolusu hüzünde ölgün
devrilir kuytuya çelimsiz saatler
yelkovan yorgun akrep aþk sorgusunda
bir gölgeye çarptým diyorsun ya
hafifliðinden devrildim sadece
bir yýldýzdý üzerine eðilen
sol yanýnda bir alev kor kor
kýpýr kýpýr eden ürperti
tanýdýk deðil mi yoksa?
bu cüsseye sýðýnsam en yeni sözlerle
çelik zýrhlý vurgun
sýðamýyorum dizelere
sen gölgenin içinde kal
aþkýn firarý çarpar þovenist bir týnýda gövdene
korkarsýn ve düþte boðulursun benimle
devrilmeyen yerde serilirsin en derine...
(3)
Ve düþ
-düþüncenin provasýz yaný-
fikrin kaný donar oracýkta
kalp karartýsýnda bir açmaz
çýðlýðýn körpe sesi seçilir yarý aralýkta
el yordamýna yattýðýn yerde
bir demet gelincik
dokunsan daðýlýr kýrmýzý yapraklar
yok olurken sarmaþýk dalýnda ýþýltýlar
uzanýr benliðin kumlarýn arasýna bu gece
hayal ederken sus!
ve severken de öyle
renklerle tanýþ
çoþkular saklanýr perde aralarýnda
pembe, mor, sarý renk renk
görkemli soluyuþta nefes
akýyorsun sayfa sayfa
ve bir atlasta kaldýrýyorsun bakýþlarýný
eriyorsun yine bir örtünün altýnda
görmediðin rüyanýn içinde yoksun oysa
gece gölgesine vuruyor ve bir i mge dokunuyor zihnine
hadi savrul kanatlarýnda sonsuzluðun
çelme takýp yere ser ölümü...
ben bir nergise bakýyordum bahçede
allak bullak düþünceler kök salarken
sus!
gözlerini aç ve bak
gece doldu her yere gölgeni buldun
ve düþ geçti ikliminden sessizce
uyan!
maide özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Nebahat