saat 4’de uyandým sessiz gecenin ortasýnda bir þarap kýrmýzýsý üç kadeh ve üç þiir parmaklarým senin için dökülüyor kaleme
sende bana ait neyin varsa iþte üçüncü kadeh onun için
-ama sen bunlarý bilmeyeceksin-
bir gece daha hasretinle dolu ruhum düþüncelerim ellerim ve odam seni özlüyor seni istiyor bu aciz insansoyu seni hiç tanýmamýþ olsa bile seni özleyecekti her gece
-ama sen bunlarý bilmeyeceksin-
ama bir gün her þey bitebilirmiþ öðrendim öðrendim bunu da bir bu eksikti ya bunu da öðrendim öðrenmesem ben eksilecektim öðrendim
yalnýzlýk çarptý sonra çýktým dolaþtým biraz paçama su sýçradý yaðmur yaðýyordu biriktirdim hüznümü akan suya verdim
hangi yöne baksam ayný laciverd birkaç ölüm düþünsem ihtiras elzem sanýrým taneleri yaðmurun bir tutam saçý hatýrlatýyor
sýcacýk bir çayýn buðusu ne çok yakýþýyordu gülüþüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
cyberpunk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.