Sevtap Kaya Nurgönül
Ne Züleyha Olabildim...Ne Ölebildim Sensiz...
Sevtap Kaya Nurgönül

Ne Züleyha Olabildim...Ne Ölebildim Sensiz...








katran karası gecelerden yola çıktı umut
taşlı bayırlı yollardan
ağır aksak ilerliyor
ben seni halâ sol yanımda taşıyor
direnci yüreğimde göğertiyorum



çiçekler kıskanırken güzelliğimi
şimdi boyunlarını büküyorlar sensizliğime
rüzgar,acı bir bozlağa eşlik ediyor ince uğultusuyla
ben tüm servetimi sermişim aşk yoluna



yeter ki
gel diye haykır sen Yusuf
ben hazırım
ateşinle yanıp
küllerimi sonsuzluğa savurmaya



geceler aç yırtıcı
yollar hep çıkmaza gidiyor
aşk inatçı
aşk cesur
ve aşk
sevilip tapılmanın kanatlarında tanrılaşıyor



yed-i beyzadır elin,uzat bana Yusuf
ben ne Züleyha olabildim
ne ölebildim sensiz kör kuyularda
senden haber alayım diye
Kenan iline kuşlar saldım
sen gibi köle oldum,senin ruhuna
sen gibi boğuldum zindanlarda



yeter ki
gel diye haykır sen Yusuf
ben hazırım
ateşinle yanıp
küllerimi sonsuzluğa savurmaya...














...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.