Gökten Gelen
"Baþkasýnýn kollarýnda,
bir baþkasýna sensiz yapamýyorum diyenlere..."
tenimde býraktýðýn izleri düþünüyorum...
düþündükçe týrnaklarým çekiliyor kalýn bir cýmbýzla
ve birer damla alkol býrakýlýyor çýplak parmaklarýma
ah, ne acý!
ne acý, bütün yaralarýmý açan da sensin, temizleyen de...
adýný sayýklamam bu yüzden
bu yüzden ettiðim küfürler, baðýþla...
sen ki, benden ellerini ...esirgeyensin...
sen ki, ellerini bir baþkasýna ...baðýþlayansýn...
ey, aþk! adýnla baþlýyorum, duy beni...
kulaklarý saðýr eden bir sesle geliyorsun bu kez aklýma
üstelik denizden de deðil, gökten geliyorsun.
zaten sen hep gökten gelmelisin,
çünkü ben gökten inen kitaplara inandýðým gibi,
sana da inanýyorum...
inanýyorum, sensiz yapamýyorum diye sürçen diline
inanýyorum, sensiz yapamýyorum diyen paslý dudaklarýna
inanýyorum, sensiz yapamýyorum derken çýkardýðýn hýçkýrýklara
inanýyorum, sensiz yapamýyorum diyerek haykýran hýrýltýlý sesine
inanýyorum, gökten gelen, inanýyorum...
umut diye bir ýþýðý yitirdiði için,
ayaðýna çelme takýlmýþ bir yýldýzýn ucuna,
çengelli iðneyle iliþtirilmiþ bir insan gibi yaklaþýyorsun bana...
bir yerlerde izliyor insanlar kayýþýný,
dilek tutarak,
ne diledin diye sorarak birbirlerine,
söylersem gerçekleþmez diye cevap vererek,
aslýnda bilerek, birbirlerini dilediklerini,
bir yerlerde izliyorlar kayýþýný...
iþte bu yüzden, gökten gelen...
iþte bu yüzden, bu insanlardan olmayýþým
bir kadýn, bir erkek yerine,
kayan yýldýzý dilediðim için.
bu son deðil, dahasý da var...
mýrýldandýðým þarkýlarýn,
ve sesimin yetmediði nakaratlarda aldýðým gizli nefeslerin...
nefesler...
içime çektiðim nefesimsin,
bir gün öleceðim, sýrf senin yerine baþka nefesler alýp vermemek için...
þimdi, ýþýðý söndürülüp ayaðý kaydýrýlan bir yýldýzý aydýnlatmak için,
mumlar yakýyorum etrafa...
ve yanýp akan ýslak, sýcak damlalarý avuç içlerime döküyorum
sonra senin avuçlarýný yapýþtýrýyorum üzerine...
ah, ne acý!
ne acý, bir mumla yapýþacak kadar çürük baðlarýmýz...
þimdi de, kayan bir yýldýzý dileyip,
dileðimi kimseye söylemediðim için seni kazandýðým geliyor aklýma...
ve iþte bu yüzden, gökten gelen,
inanýrsak olan þeyler vardýr ya, Allah gibi, Peygamberler gibi,
iþte ben de kayan bir yýldýza takýlýp geldiðine inanacaðým...
takýlýp geldiðin yýldýzýn ben olduðumu,
ýþýðýmý söndürüp, ayaðýmý kaydýranýn sen olduðunu,
ve beni iterken sonsuz uçurumdan, peþimden yanlýþlýkla düþtüðünü,
ve bir kayan yýldýz yerine, eski, güzel hayatýmý dilediðimi,
kimseye anlatmayacaðým...
inanýyorum, gökten gelen...
inanýyorum, sensiz yapamýyorum diyen aðzýna.
inanýyorum, aðzýnýn ortasýna, aðzýnýn kenarýna...
haklýsýn, sensiz yapamýyorum diyerek geldin,
ama bu cümleyi bir baþkasýna söyledikten sonra...
hadi, boþ ver þimdi aramýzdaki baðlarý, sök gitsin.
zaten þimdi dikmeye çalýþsak aramýzdaki sevgiyi,
o renk bir ip bulamayýz artýk...
Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.