Yorgun Düştüm Bu Kavgadan
hayat bir þiirdi seninle
gözlerinin buðulu renginden yüreðime yazýlmýþ
adýmýn hakkýdýr beni saran ateþ
afakta serencam eder aþk
keyfe keder sürülmüþ bu vakitler geçmez
müebbet deðil miydi gidiþin
gidiþinle...
ziyasý söndü gözlerimin
terennüm ettiðim þarkýlar sukût okur
dudaklarým mühürlü
buseler kanar
zamanýn oynaþý mý sandýn
dem döken gözlerimin nehrini
ummana akar bakir duygularýmýn iklimi
þimdi vuslat türkülerinde bir sevi uyanýr
mahmur sancýlar çekerken lisan
kaç satýrý sildim defterden
kaç þiiri eskitti yýrtýlan dilim
damlanýn denize iþtiyaký gibi
þiir bulutlarýndan kýrkiki yaðmur damlasý düþtü c/ismime
ruhumda giryan eden umutlarým ýslak
sabrý nun ile besteledim
tasvir edemediðim zaman
takvimlerden boþalýr
hayat mý bu ?
bir durak ötesi son istasyon
yaþanmýþ gibi yaparak yaþanmamýþlýklarý
çizerek tuvale nevbahar muþtularýný
k/ayýplarým!
kýsýk bir sesle erir hâr denen yangýnýn tuzu
bir nazar bile edemeden ukdeleri birikmiþ
avuçlarýmda kesik tutkularýn sýzýsý
kýnalý parmaklarýmda kaldý al basmýþ tebessümlerim
sönmez bi-çare yangýnlar
durmadan
harlanýr yüreðimde
veda edemediðim gün
dip notundan okursun karalamalarýmýn
dilemmalar konar göçer
figan koparken çýðlýk çýðlýk
ýssýzlýk kýyametleri kopacak
soðuk terler dökecek
bu ten
buz daðlarý gibi güneþe küsecek
masum çocukluðumun
eksik geçmiþ
oyunsuz yýllarý
ve bu yüzden hiç büyümedi
yüreðimin alfabesi
gri renklerle süslensede
libasýmýn ten kafesi
pembe mavidir düþlerimin ötesi
týlsýmlý sözler kaygýlanýr
alnýmýn þafaðýnda süngü
kývrak bir edayla raks eder
içime nükseden kurþun
kýrkikindi yaðmurlarý boþalýr
sol böðrümde kanar hazan
yorgun düþtüm bu kavgadan
"hayat sen ne çabuk harcadýn beni"
kayýp bir günceye asýlý kalýr hayallerim
yasýmý tutar belki bir kaç siyah beyaz resim
alnýma çakýn ayrýlýðýn mayasýndan mezar
pusulam yok yalnýzlýðýn rýhtýmýnda yitik bir gemiyim
daha dün aðlayarak ezberlediðim þiirimdin
küsursuz kere tövbe
y/aþým yok yere piþer
uzadýkça bu inleyen vakitler
dudaklarýmda talkýn çatlaðý
aþk mabedime ritüelsiz bir resim çizilsin
mistik bir havada uhrevi rayýhalar yayýlýrken
þimdi hakikate uçur beni Azrail...
Takvimlerden düþerken yapraklar birer birer ömür denen
bu yolda yýllar kýrkiki diye diye gerçeðe gider...
Nuray AYHAN...
Yine beni þaþýrtan bir sürpriz çok teþekkür ederim þiir soluyan yürekleriniz zeval görmesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.