Bazen gitmek gerek zorunludur sefer
Bir muharebedir hayat
Savaþýn ta kendisi yaþam yolu
Eteklerimde tutuþur hasret ateþi
Sinmiþtir aþkýn vebali boynuma
Yaðmur ýslatmýþtýr ayný gökyüzünden
Ayný güneþ deðil mi ýsýtan bizi
Farklý coðrafyalara açýlsada gözlerimiz
Gökkuþaðýna bakýnca ayný renkleri görmez miyiz?
Ama mevsimler gibi deðiþebilir insan!
Uyku tutmaz bazen
gece gibi bizi
Yýldýzlara yüklediðim anlamlardan biri
zaman
Tutamýyorsun hiçbirini kayýyor düþlerinin kör dehlizlerine
Okuduðum bir günceden dilime dolanan bu cümle gibi saklýyorum dimaðýmda seni
Ýþte b’öyle ;
"Üstüme sinmiþliðin var"
Sýðdýramadým yerle gök arasýna
tutuklu bir mahkûmun endiþesi gibi
Kelepçeler dilimde sürgün
Arafta bir þiir sinmiþ sevda masalý
Katlime ferman
Dâr-ý dünya
Senden alacaðým var!
Kalmanýn anlamsýz olduðu yerden gitmek gerek!
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.