İmkânsız Bir İklimin Güneşini Beklemekteyim

zaman önümü kesmeden
istikbâlim derdimdir derken
uzaklardan gelen kýsýk bir ses
o gitti!
perçemim ýslandý
zülüflerim aðardý

hani sen gittin ya;
ben masum çocuklar gibi aðladým
oysa ki masum deðildi gözyaþlarým
gidiþini yazan gözlerimi sýzlatan neydi?
grizgâhsýz bir þiir miydi?

afakým karardý
vakit gece mi?

kadrajýna almadýn
coðrafyana sýðmadý yüreðim
sürgün ettin ten kafesinde mahpus bu aciz cismim
þimdi hükmü yok yalan þiirlerin
bekleyiþlerim yorgun

maðrur bir olguyla sildin mi fýtratýn ta kendisini
maðdur ettin þafak vakti muþtu bekleyen gözleri
çileye gark oldu sen diye titreyen siyah güller
ötmüyor artýk ötmüyor bu baðda sevdalý bülbüller

sitem sürsem dilime
tespih etsem geceye zikir
sýrlý perdelerden dökülürken þükür

inzivaya çekilen bahaneler uyandý
kýyamda bir sükûn besteler efkârým
lehçesi bozuk bir öyküden demledim bu sözleri
tütsüler yaktým rayýhasýnda daðýlýr dualarým
ironi sanma her bir kelâm doðrunun þahididir
ütopyalarda yok böyle bit t/utku
imkansýz bir iklimin güneþini beklemekteyim

/müdavimin bu kalemin muadilini bulduðun zaman dönme yüreðime/

Nuray AYHAN...

Sosyal Medyada Paylaşın:

Nuray Ayhan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Seni Seviyorum Yine Yeşillensin Bahar Dalları Gitmek Gerek Ah Kasım Çöktü Yine O Kasvet Yüzün Çıkma Yoluma Bu Cuma Gününde Sildim Defterden Bir Bir Dost Bildiklerimizi Melal Döküyor Yıldızlar Bir Bebeğe Dünya Olmaktır Anne Olmak Kış Buldum Ey Elleri Şiir Kokan İstanbul