BİR SAVAŞTI.

Üzerime yaðdý ayrýlýk.
Neyin mücadelesiydi bu.
Bir savaþtý sanki.
Sen gözlerinle saldýrýyordun bana.
Yüreðime diz çöktürüyordun hep.
Dilimi kitliyordun.
Sonra beynimi iþgal ediyordun.
Sana hazýrlanmýþ bir sevdanýn altýný üstüne getiriyordun.
Bir fýrtýnaydýn sürüklüyordun beni.
Direnemiyordum sana karþý.
Baðlamýþtýn her yanýmý çözemiyordum.
Ýçindeki hýrs yakarken ciðerimi ses etmiyordum.
Sen yaþa diye ölüyordum ben.
Sen gül diye aðlýyordum.
Feryadým ölüleri diriltirken,
Sen duymuyordun.
Ve bir enkaz býrakýp gittin dönmemek üzere.
Gittin ya kaldým dýmdýzlak ortada.
Dokunmadý kimse býraktýðýn enkaza.
Üzerime dökmüþtün ihaneti.
Düþmüþtüm uzatmýþtým elimi.
Elim kalýrken havada,
Kaçýyordu herkes ardý sýra.
Sen varsýn diye yok ettiklerim de yoktu.
Yalnýzdým zifiri karanlýktý etraf.
Gözlerim açýlýyordu korkuya.
Mecnunu Ferhat’ý, mem’i görüyordum baþýmýn ucunda.
Belliydi alacaklardý beni.
Konuþmaya çalýþýyor baþaramýyordum.
Son darbenle çöktüðüm yerden kalkmaya çalýþýyordum.
Ýzin vermiyordu gidiþlerin.
Ben gidiyordum iþte götürüyorlardý.
Þakasý yoktu bunlarin.
Kuvvetli bir kar yaðýþýyla çýð düþüyordu üzerime.
Onca yükü kaldýrmýyordu bedenim.
Bedenimi terkediyordu ruhum.
Son kez bakýyordum hayaline.
Son bir vuslat beklerken imkansýzlaþýyordu herþey.
Hayalin kaybolurken anlýyordum bittiðini.
Ve gözlerin için hiç yoka harcýyordum gençliðimi...

Sosyal Medyada Paylaşın: