Bir şiirle unutmayacağımı -BİLEMEDİM-

Nereden bilebilirdim,
Bir gün suskunluðun tadýna varacaðýmý.
Bilseydim atar mýydým.
O ilk çýðlýðýmý..

Susardým inan
Tek bir insan dahi selamlamadan
Susardým
O hastane odasýndan öte bir dünya tanýmadan
Susardým daha adýný
Yabancý bir ses buðusunda duymadan

Nereden bilebilirdim,
Yollarýn yýllarla birleþip
Dilime vedalar kilitleyeceðini
Bilseydim ezber eder miydim haritalarý
Çizer miydim resimlerime yollarý

Daha yollar yer etmemiþken zihnime
Yerleþmemiþken henüz
Kývrýmlarýna beynimin,
Gitmeleri öðrendim.
Haritanýn her yerinde
Bir gidiþe rastgeldim

Derken,
Kabuðuma çekildim geri
Ezber ettim
Biir yitiþteki
Bir gidiþteki
Bir vazgeçiþteki izleri...

Oda biraz sen kokuyordu
Ayna da hala gülümseyiþin duruyordu
Kapýda hoþçakal bekliyor,
Yüzüm de bakýþýn geziniyor
Avuçlarým sýcaklýðýný hala saklýyordu
Kalemim kalemimse hala
Senden kalan kelimelerle avunuyordu...

Ha bide yokluðunu ezber ettim
Her köþe baþýnda
Göz göze geldiðim yokluðunu
Ezberime deðilde baþka nereye nakþ edecektim?

Takvimlere küstüm þimdilerde,
Saat bilmiyorum gecenin kaçý,
Sahi saat nerde?
Kaç zaman oldu bilmiyorum kalemle sýrdaþ olalý.
Kaç zaman oldu kapýda bir öksüz gibi býrakalý o hoþçakalý?

Hayli desene
Cevap gelmeyecek kadar hayli
Öyle ya
Köþe baþýndan yokluðun bile çekilmiþ görmedim.
Seni de yordum sevgili
Seni de yordum
Dizelerde sürürken

Suçluyum sevmeyi seçtim
Gitmek dururken
Gidemedim,
Yollarý gidecek kadar ezber edemedim
Mazur gör bu defalýk
Bir þiirle unutamayacaðýmý
Ben de bilemedim...
-HAZAL-


Sosyal Medyada Paylaşın: