ZAMAN DURSA DİYORUM...

Mümkün mü zamaný durdurmak…
Hani bu bahar akþamý biraz daha kalsa diyorum…
Bazen bir þarkýnýn melodilerinde,
Yýllar öncesinin kokusunu alýyorum,
Yaðmur, toprak ve kahve kokusu…
Bazen de bir þiirde yaðmurun ýslattýðý bir aþk
Evet bayým aþka inanýyorum…
Hatta bir gün birini,
Zamaný durduracak kadar çok sevmek istiyorum
Dilinde yarým kalmýþ hikayeler olmayan birisini
Ceplerinde çocuk kahkahalarý dolu birisini,
Avuçlarýnda hayal kýrýklarý,
Zihninde gelecek umutlarý…
Evet evet
Neþesiyle daðýtacak hüzünlü bulutlarý…
Hayýr bayým ben aþký aramýyorum…
Ben çocukluðumu arýyorum,
Yanlýþ düþünülmüþ her þeyi
Bir daha düþünmek adýna…
Cami avlularýna kundaklý yalnýzlýklar býrakmak istiyorum
Köþe baþlarýna terk edilmiþ hayal kýrýklarý
Gürültüsüz bir ölüm istiyorum sonra
Uçurtma yapmalýyým mesela umutlardan
Sonra havalanmalý ruhum ardý sýra
Ne diyordum bayým
Mümkün mü zamaný durdurmak
Ardýmda bir þiir ölüsü…
Aklýmda bir çocuk gülüþü…
Tek kiþilik birde aþk olmalý yanýmda,
Hiçliðime benzemeli o da.
Zaman dursa diyorum…
Zamaný tam da burada durdurmak istiyorum…
-hazal-
Sosyal Medyada Paylaşın: