Sahipsiz bir þiiri Kendine mâl etmek gibiydi hayat. Hissettiðimiz kadar bizimle, Hissedemediðimiz an uzak. Kelimeler tanýdýk, Anlamlarsa, Kime çarpsa orada hayat bulacak. Benliðimize iþlediðinde adý þiir, Söküp atsak, Adý kaðýtta leke kalacak. Yaþam gibi týpký; Hissettiðimiz an yaþýyoruz, Hissetmesek adý ölüm olacak. Çocukça hissetsek mesela, Sabah pencerede Pamuk þeker bekleyecek bizi. Þairce hissetsek Þiir yüklü bir bulut. Yahut býkmýþsak hayattan, Yalnýzca sabah olacak. Sonra zaman akacak, Þiir sahibine kavuþacak.
O zaman ne mi olacak? Defter kapanacak Bulut yaðmur olacak, Çocuksa þair. Eflatun br ölüm olacak sonra Hanýmeli dallarýndan bir tabut. Þiirin sahibi Son çocuk masalýna uyuyacak Þair çocuk, Sahipsiz bir þiir yazacak -hzl-
Sosyal Medyada Paylaşın:
-HZL- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.