yazýldýkça topraða yakýnlaþýyorum
tutup maviye çiziyorsun beni
biraz denizin yüzüne
biraz göðün göðsüne
ille de bulutlarýn üstüne
havalanýyor nefesim
dilim kanatlý kuþ misali
konuþuyorum uçuk kelimelerle
dinliyorsun ölüm sessizliðinde
alýp ruhumuzu katýyorum mensur mýsralara
okuyorsun dilkeþhâveran makamýnda
çýnlýyor sesinde gök kubbe
uyanýyorum kan ter içinde
ben hiç iyi deðilim
ya sen nasýlsýn
Seyran Tankuþ