dilimde kekremsi kelimelerle
nicedir þiir yazmadým sana
baðýþla beni
zamanla atýlýrmýþ aðrýyan ne varsa
acýyý aðýrlýðýnca taþýyan duygular bile zamanla
bulanýk bir denizdin
kývranarak akan gözyaþlarým
billur ýrmaktý aþk yolunda
döküldüm sana durulmadýn
Afrikalý çocuklarýn siyah gözlerinden utandým
onlar ekmeðe muhtaçtý ben sana
þimdi kapkara bir kýtaya dökülüyorum
ýrmaklar da yön deðiþtirirmiþ sevgilim
sen hâlâ bulanýk bir denizsin
ayakta kalmayý
depremlerle yýkýlýp kendini onaran
þehirlerden öðrendim
içimde sana dair kýrýlan ne varsa
boyadým süsledim
içim dýþým ýþýltýlý bir vitrin
seni sevdiðime benden piþman dostlarý
tek tek sevindirdim
bilsen bu halimi ne çok sevdiler sevgilim
(söylenmemiþ söz kalmasýn diye)
kahýr bahçelerinde güller geç açar sevgilim
sen çiçekleri erken açan baharlarý seçtin
bu yüzden dört mevsimi ayný olan
bir coðrafyada hasret çekersin
daðlarýnýn eteklerinde
koruðu ekþi baðlarý olan
memleket olmak isterdim
belki o zaman beni de severdin
zamanla unutulurmuþ yaþanan ne varsa
ayrýlýðý aðýrlýðýnca çeken keder bile zamanla
Seyran Tankuþ