Azığım Yok

Þimdi Kýbrýs kadar yalnýzým
Kýyýlarýma yanaþan sevda gemisinden indi ayrýlýk
Yüzümü ne yöne çevirsem
Uçsuz bucaksýz sular
Tehdit ediyor suçluluk duygumu
Oysa ben tutukluyum zaten yarin yüreðinde
Suçum neyse çekiyorum fazlasýyla
Zatürede olmuþum yokluðunda
Üþütmüþ ’sen’ diye atan yanlarým
Her adýný anýþta
Ölüm öpüyor soluðumdan

Temmuz’da sýcaktýr þehrim
Ne kadar sýcak olsada üþüyorum ben
Ne kadar yayýlsada bulutlarýn soðuk kokusu
Her içime çekiþte acýtýyor, öksürtüyor yüreðimi

Uzandým sahiline
Dalgalar hücum ediyor
Ne bakabiliyorum denizin eþssiz yeþiline gözlerinsiz
Ne hýrçýn seslerini duyabiliyorum kulaklarýnsýz
Ne de soðuðuna aldýrýyorum
Zaten deðil miydi çok mýrýldanýþým seni küstüren
Sus’uyorum bak
Yokluðunla konuþuyorum avazým çýktýðý kadar
Denizine dalýp çýkýyorum sessizliðin

Hani
Gelecekten bahseden dilin niçin sus giydi
Niçin bu hastalýðýma þifa olmazsýn
Yanýyor kalbine iliklediðim yüreðim yüreðinsiz
Peki
Niçin gelip söndürmezsin bu ateþi
Gökgürültüsü sesin yeter
Göz çukurlarýma düþüreceðim bir damlaya
Azýðýmda yok
Gelip doyursana korkularýmý
Bezmediyse ruhun çýrpýnan kanatlarýmdan
Býkmadýysan geveze dilimin kefaretini ödemekten
Gelip geçirsene kuyulara emanet býraktýðým sadakatimi zimmetine


zєץиєp є¢є єяєи
15.01.14
Sosyal Medyada Paylaşın: